ابزار هدایت به بالای صفحه

با این وجود زمانی که با حامیان فتنه سخن می‌گویم آنان با رد واضحات و زیر سوال بردن مستندات مدعی می‌شوند هتک حرمت مقدسات موضوعی است که تبلیغات حکومتی بر ذهن شما حک کرده و واقعیت خارجی ندارد و طبیعی است که چنین بحثی هرگز به سرانجام نمی‌رسد.
سه‌شنبه گذشته همزمان با سالگرد یوم الله 9 دی توفیقی شد تا با یکی از شاهدان عینی جنایات اصحاب فتنه سخن بگویم، همه در باب آتش زده شدن مسجد لولاگر شنیده‌ایم ولی کمتر کسی است که از جزئیات آن حادثه شوم خبری داشته باشد، شاید عده‌ای نیز در طرفداری از فتنه‌گران بگویند آتش زدن مسجد موضوعی است که واقعیت نداشته و حکومت بر طبل آن می‌کوبد، ولی باید پای صحبت کسانی نشست که در آن روز در مسجد لولاگر بودند و به نماز ایستاده بودند که فتنه‌گران ریختند و مسجد را به آتش کشیدند.
 عصر روز 9 دی امسال به مسجد لولاگر رفتم؛ از ایستگاه متروی شهید نواب صفوی که پیاده می‌شوی راهی تا مسجد نیست، داخل مسجد می‌شوم نماز را می‌خوانم و با عزیزی که قرار است سخن بگویم تماس می‌گیرم، با گشاده‌رویی می‌آید و بعد از احوال‌پرسی مستقیم سر اصل مطلب می‌روم که چه شد؟!
آیا واقعا مسجد را آتش زدند یا آن چه گفته می‌شود کار ژورنالیستی است همانند آن چه که بسیاری در نشریات زنجیره‌ای می‌کنند؟!
حسین رحمانی دوست عزیز ما که آن روز در مسجد بود سخن را آغاز می‌کند و تو گویی وسط معرکه هستی و تصور می‌کنی که باید بلند شوی و از خانه خدا دفاع کنی...
می‌گوید بعد از ظهر شنبه پس از انتخابات درست روز بعد از خطبه‌های آقا، عازم مسجد بودم، به دلیل آن که مترو فعالیت خود را تعطیل کرده بود جمعیت بسیار زیادی در بیرون مترو و در نزدیکی مسجد تجمع کرده بودند، حدود 30 نفری اما از این جمعیت سرگردان نبودند و برنامه داشتند، شعار می‌دادند و تحریک می‌کردند.
سخن را به نقل از آقای رحمانی پی می‌گیرم و خود شاهد آن چه که روی داده است می‌شوم...